Bir gün Amerikada Universitetlərin birində müəllim dərsə başlayarkən tələbələrə belə bir müracitə edir: 
- Bir anlıq düşünün ki, bu gün dünyanın son günüdür. Sabah bu vaxt artıq hər şey bitəcək. Xilas olmaq şansınız da yoxdur. Belə olan halda nə edərdiniz?

Tələbələr bir-birindən fərqli müxtəlif cavablar verdi: 

- İbadət edər, Allahdan günahlarımı bağışlamasını diləyərdim
- Bütün sevdiklərimlə vidalaşardım
- Qalan vaxtımı ailəmə həsr edərdim
- Anama və ya atama baş çəkərdim
- Dostlarımla köhnə günlərdəki kimi basketbol oynayardım
- Son dəfə bütün sevdiyim yeməkləri yeyərdim
- Doyunca yatardım
- Son dəfə meşədə gəzər, yaşıllıqdan zövq alardım
- Son dəfə günəşin çıxmasını və batmasını müşahidə edərdim
- Axşam ulduzları seyr edərdim
- Ən sevdiyim yeməyi hazırlayar, sevdiyim bütün insanları axşam yeməyinə dəvət edərdim
- Həyatda ən çox getmək istədiyim yerə gedər və ölümü orada gözləyərdim
- Xətrinə dəydiyim insanları axtarıb tapar, onlardan üzr istəyərdim ki, məni bağışlasınlar və s.

Müəllim deyilən cavabların hamısını lövhəyə yazır, daha sonra gülərək: 

- Uşaqlar, bütün bu dediklərinizi etmək üçün niyə dünyanın son gününü gözləyirsiniz?